czwartek, 26 września 2019

                   WIELCY NIESZCZĘŚNICY 

Przebijające się przez chmury
algorytmy dla umysłów ścisłych.
Co nie mówią lecz gryzą.
Podbijające piłki tak wysoko
że nie każdy może ja złapać i dostać głos.
Zamknięte w sobie na opinię innych.
Krótką ripostą podnoszące most na rzece dialogu
bez zbędnego wysiłku.
Stworzeni by nie odpoczywać
starzejąc się w szybkim czasie.
Nie znajomi z wiedzy wiecznej młodości
by zahamować cierpienia i ocalić siebie samych.
Otwierając również drogi
do samorealizacji mechanicznych
wywołując uśmiechy na twarzach.
Zbierający sukcesy co zawierają
długie przemowy i podziękowania.
Za zdobycie księżyca
ludzkiego życia ratowania.
Śnią o rzeczach wielkich...
Co odbiera im lata
pozostawia często w samotności na wieki.








Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

      W ukryciu Za kotarą przemijania co ukrywa świat. Oddzielone skrawki bycia chcę się schować zatrzymuje czas. Zapomniane kolorowe...