Lubię patrzeć na wodospad
co rozbija krople na pół.
Załamując kolory
tworzy most którego nie ma .
Lubię czasem
wisieć głową w dół.
Wywracając świat i życie swe
do góry nogami.
Lubię coś...
Czego w ogóle nie ma
czego nie da się opisać i wyrazić.
Pusta przestrzeń na granicy ziemi i nieba
w świecie tak nieidealnym.
Tam przewracam właśnie się
zostając niewidzialnym.
Kruszę skały myślami
aby przez nie przejść.
Lubię patrzeć jak spadają
wprost pod nogi me.
Stąpam po lodzie
który łamie się pod ciężarem mew.
Oddech łapię gdzieś wysoko
ponad szczyty drzew.
Krzyk żurawia który we mnie
gdzieś unosi się.
Nad przestrzenią której jestem
ponad noc i dzień.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz